fbpx

Wat het meeste indruk op mij maakte tijdens de AndersWandeldag was de saamhorigheid. Op het moment dat ik de ‘verzamel parkeerplaats’op draaide maakte mijn hart een klein vreugdesprongetje bij het zien van al die gezichten vol verwachtingen. Onwennig bij sommigen en ik-heb-er-zin-in bij anderen. Een groep van 16 personen verzamelt zich om Anders te gaan wandelen. Samen met natuurgids Dorine heb ik dit georganiseerd. We vinden wandelen en ontmoeten een goede combinatie.

De spijker op zijn kop

‘We hebben slechts 9 km gelopen’ zegt Elke aan het einde van de wandeling als we weer bijna bij de auto zijn. ’Het is niet een lange afstand wandeling waar ik voor kom, maar juist de gezelligheid, leuk om bekende en nieuwe mensen te ontmoeten, weer te spreken en samen te wandelen’. En daarmee slaat ze de spijker op zijn kop, want dat is precies waar het om gaat. Elkaar ontmoeten en samen op een ontspannen manier iets beleven wat fijn is. Vandaag hebben we dit mooie natuurgebied Meyendel ontdekt.
‘Ik vind het nu al fijn hier’ roept Susan enthousiast als we de eerste 100 meter hebben gelopen, ’ik ben de natuur bijna ontwend. Ik woon nu al bijna 9 jaar in een erg verstedelijkt gebied waar heel weinig groen is en kom veel te weinig in de natuur. Nu voel ik ineens hoe ik dat mis’.

VakantieAnders bijna 25 jaar

In het voorstelrondje vertelt iedereen even kort iets over zichzelf en waarom hij of zij hier vandaag is. Zo ontdekken we dat Hans ‘ontvoerd’ is door zijn vrouw Ellen. Hij houdt niet zo van wandelen en als ze hem had voorgesteld om mee te gaan weet hij niet wat hij gezegd zou hebben. Maar nu hij hier eenmaal is vind hij het wel fijn. En leuk om de Anders mensen waar Ellen zo graag mee omgaat ook eens te ontmoeten.
In dat zelfde rondje vertelt Luc ook dat VakantieAnders volgend jaar 25 jaar bestaat en dat we dat royaal gaan vieren. Zeker in de juli zomerweken van volgend jaar en als iemand nog een leuk idee heeft is dat welkom!

Libelles en harde wind

Dorine heeft een mooie wandeling uitgezocht met bos, duinen en strand. Onderweg vertelt ze leuke weetjes. Bijvoorbeeld over de reden van de grillige groei van de eiken in een deel van het gebied. En over de waterwinning hier en samenwerking mat andere gebieden. En over de groei van sommige planten die een dag bloeien en elke dag nieuwe bloemen heeft. Ook staan we stil bij het ‘Libelle-veen’ waar heel veel libelles zijn. Nu is er een te harde wind en hebben de libelles andere beschutte uit de wind plekken opgezocht.
De wandeling leidt ons langs een paar stieren die niet gevaarlijk zijn, je moet er gewoon rustig langs lopen en geen oogcontact maken. Dat is voor sommige mensen toch lastig en dan reageert de stier meteen. Het liep gelukkig goed af.

We nemen achter een schutting met kijkgaten ook een kijkje over een grote plas waar veel vogels zijn, nu zien we er echter alleen een enkele fuut en een groepje ‘schaatsenrijders die alleen bij schoon water te vinden zijn’, vertelt Dorine ons. Het is een grappige stop met veel grappen over de vogels die we niet zien.
De lunch is in een duinpan met zicht op zee en strand. Heerlijke plek om even te zitten en allemaal lekker een bol of broodje te eten. We ontdekken dat een duinpan geen gegarandeerde bescherming tegen de wind geeft. En ook daar weet Dorine ons iets leuks te vertellen, waarom helmgras nu precies hier groeit en wat de functie daarvan is.

Verzamelen voor het natuurschilderij

Al lopend verzamelen we dingen uit de natuur voor het natuurschilderij dat we aan het einde gaan maken. We krijgen allemaal een zakje mee om het een en ander in te doen en met de ‘waarschuwing’ dat we niets mogen plukken. Het is heel grappig om te zien wat ieder oppakt om te verzamelen. De twee zussen lopen steeds achteraan want ze zien zoveel moois om mee te nemen. Het plezier straalt eraf. Het resultaat van hun verzameling mag er zijn. Iedereen heeft een mooi schilderij aan het einde, geordend of warrig, eenvoudig of uitgebreid en met meer of minder kleur. Maar de werkstukken van de twee zussen stelen de show. Wat een mooie composities hebben ze er allebei van gemaakt. Zeker als ze aan het einde dan ook nog een hele kleurige mandarijnenschil toevoegen om het compleet te maken!
Het was een mooie dag, we hebben genoten, we hebben de natuur beleefd, we hebben heerlijk gewandeld met de wind om ons hoofd en we hebben leuke, grappige, ontroerende, verrassende en gezellige gesprekken gevoerd. Met het maken van de groepsfoto sluiten we deze dag af.

Weer wandelen op 11 november!

We hebben de smaak te pakken, kijk in de agenda voor de volgende AndersWandeldag.
Wil je mee?
Meld je aan en je bent van harte welkom!

Carla.

 

WhatsApp chat
Verified by MonsterInsights